داستان وبلاگستان پارسی ( event of persian's blog )

اگه توجه کنید تعداد وبلاگ های پارسی زبان بسیار شده از نظر تعداد ایران جزئ اولین دسته محسوب میشود . اما به نسبت ، هر چه کمیت بالا میرود کیفیت با رابطه معکوس کمتر میشود .
در اوایل که تازه باب وبلاگ نویسی رواج یافته بود ، تعداد محدودی وبلاگ ( اما با محتوا ) وجود داشت که میشد روزانه به انها سر زد
.
با پیدا شد پرشین بلاگ و نیز رایگان بودن ان این تعداد محدود به رقمی بالای 10.000 وبلاگ رسید که بیشترشان هم با پست اول کارشان تمام میشد و دیگر کاری به کار وبلاگ نداشتند . گویا مسئولان این سایت از اخلاق ایرانی جماعت با خبر نبودند . شاید این را شنیده باشید که میگویند : مفت باشه ، کوفت باشه ، به همین ترتیب هموطنان عزیز وقت بیکاری خود را به ساخت وبلاگ و پر کردن سرور ها و انهایی هم که کرم بیشتری داشتند مشغول هک کردن وبلاگ ها ، اختصاص دادند و چیزی جزء بیشتر کردن زحمت مسئولان سایت نکردند . البته قابل ذکر است که در این میان وبلاگ هایی با محتوای خوب تشکیل شد !

زمانی که اعلام شد که وبلاگ های ایرانی از نظر تعداد جزء ده رتبه اول شده خیلی ها استقبال کردند و خرسندی خود را اعلام کردند و خوانندگانشان را به ساخت وبلاگی برای خود تشویق کردند !

اگر کمی دقت کنیم ما در چیزهای دیگری هم به این گونه عمل کرده ایم مانند همین ماجرای ایران خودرو که از نظر کمیت جزء سه کشور برتر جهان و از نظر کیفیت از اخر جزء سه یا چهارمین شرکت است .
سالی 1 – 2 میلیون خودرو را فقط در یک کشور به فروش میرساند که شرکت های بزرگ دنیا ارزو دارند این تعداد خودرو در جهان به فروش برسانند